കാറ്റ് വീഴ്ത്തിയ
കരിയില,
ചിരിച്ച് പുണരും മണ്ണിനെ
പൂവ്,
തന്നിലണയും വണ്ടിന്
വേണ്ടുവോളം മധുവേകിടും
മണ്ണിലലിഞ്ഞ കരിയില,
കരഞ്ഞ് കാലം തീര്ത്തില്ല...
തന്നിലൂടെ ശക്തിയേറ്റിടും
മണ്ണില് മാറിലമര്ന്നിരുന്നു.
മധുവൊഴിഞ്ഞിട്ടും
നിരാശയില്ലാ പൂവ്,
ത്യാഗദീപ്തിയായി ചിരിച്ച് നില്പൂ...
കരിയിലയറിയും തന് ലക്ഷ്യം,
പൂവിനോ തന് ധര്മ്മവും
നമുക്ക് ചുറ്റും നോക്കി നില്ക്കും
പ്രകൃതി പറയും
സത്യങ്ങള്
സൂഷ്മതയിലൂടെ
വിരലിഴയുമ്പോള്
വിരിയുന്ന പൂവിന്
നൂറഴക്
സ്ഥൂലതയിലൂടെ
വിരലിഴയുമ്പോള്
ചിലന്തിവലയിലകപ്പെട്ട
ദിശയില്ലായ്മ
സൂക്ഷ്മതയും
സ്ഥൂലതയുമില്ലെങ്കില്
സൃഷ്ടിയകം
ശൂന്യം
രണ്ടിനുമിടയിലെവിടെയോ
ഉറഞ്ഞുപൊന്തുന്ന
കയ്പ്പും
മധുരവുമാണു നീ
-അജയന് കാരാടി
നീ പെണ്ണുതന്നെ!
വെറും അസൂയക്കാരി.
അല്ലെങ്കിലീ അയലിലിട്ട
പുടവ മുഴുവന്
നിമിഷനേരം കൊണ്ട്
നനച്ചതെന്തിന്
ഈ ജോലിത്തിരക്കിനിടയിലു
മെന്നെയൊന്നു പുറത്തിറക്കാനല്ലാതെ...?
ഒത്തിരി ശകാരവും കൂടെ കേള്പ്പിച്ചാല്
സമാധാനമായല്ലോ!
വീടിനോടുള്ള അടുപ്പമാണെന്നെ
പുറത്തിറക്കാത്തതെന്നാവും
നിന്റെ വിചാരം
നിനക്കറിയാഞ്ഞിട്ടാണ്
അടുക്കളയില് പെട്ടാല്
ചുഴിയില് പെട്ട പോലെയാണ്
ഒന്നിനു പുറകെ ഒന്നായി വന്ന്
ആഴത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകും
പിന്നെ എല്ലാം കഴിയുമ്പോഴേക്കും
കരയും കടലും തളര്ന്നുറങ്ങിയിട്ടുണ്ടാവും
എങ്കിലും എനിക്ക് നിന്നോട്
പരിഭവമൊന്നുമില്ല
പെണ്ണുങ്ങളായാല്
കുറച്ച് അസൂയയൊക്കെയില്ലാതെ
എങ്ങനെ...
സൗദ ബാബു നസീര്