രാവിലെ നോട്ടു മാറ്റാന്
കണ്ണെത്താ ദൂരത്തേക്ക്
ഇസ്തിരി വടിവോടെ
വരിനില്ക്കുമ്പോള്
ഇന്ത്യ എന്റെ രാജ്യമാണ്
മുന്നിലും പിന്നിലും
നില്ക്കുന്നവരുടെ
പരിദേവനങ്ങള്
വരി തെറ്റിക്കുന്നവരോടുള്ള
പിരാക്കുകള് കേള്ക്കുമ്പോള്
എല്ലാ ഇന്ത്യക്കാരും എന്റെ
സഹോദരി സഹോദരന്മാരാണ്
ഏറെ നിന്ന് കാലു കുഴഞ്ഞപ്പോള്
വെറും നിലത്തിരിക്കവേ
ഞാന് എന്റെ രാജ്യത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നു
ഉച്ചക്ക്
വിശന്നപ്പോള്
ദാഹിച്ചപ്പോള്
വിയര്ത്തപ്പോള്
ഒട്ടിയ വയറുമായി
അതിന്റെ സമ്പൂര്ണവും
വൈവിധ്യപൂര്ണവുമായ
പാരമ്പര്യത്തില് അഭിമാനം കൊണ്ടു
തിക്കിലും തിരക്കിലും
ക്ഷമയുടെ നെല്ലിപ്പലക കണ്ടും
ഉടുപ്പുലഞ്ഞും അഴുകിയും
മടുത്തുപോകുമ്പോള്
മാതാപിതാക്കളെയും ഗുരുക്കന്മാരേയും
മുതിര്ന്നവരെയും ബഹുമാനിച്ചു പോകുന്നു
വൈകിട്ട്
ഒരുക്കൂട്ടി വെച്ച നിറങ്ങളും
വിലകളും മാറിക്കിട്ടിയപ്പോള്
നാടിന്റെയും നാട്ടുകാരുടെയും
ക്ഷേമത്തിനും ഐശ്വര്യത്തിനും വേണ്ടി
പ്രയത്നിച്ചു പോകുന്നു